Ik was gevleid hoe ze mij in het Nederlands uit wilde leggen waarom ze erwtensoep uitdeelde.
Ik dacht aan de armlastigen / landlopers echter had ik het verkeerd geïnterpreteerd.
Maar door die vraag te stellen ging er een sneeuwbal rollen. *ik kook nog steeds betere “snart” 😉
Maar goed ze hadden erwtensoep over. Ze wilden er van af. Ik stond daar als een Koos Buster met een nieuwe stofzuiger onder de arm een soepie te eten van de Bundeswehrbasis Kalkar-Kleve.
“ERWTENSOEP VOOR DE VREDE”
https://www.antenneniederrhein.de/artikel/kreis-kleve-erbsensuppe-fuer-den-frieden-1816018.html
Eenmaal thuis gegoocheld want ik snapte het in eerste instantie niet door de taal barrière.
Het betref een inzamelingen ten behoeve van de Duitse Oorlogsgravenstichting (VdK).
Daarbij werd ik getroffen door twee regels zo tussen neus en lippen door.
En werd intens Boos en Bedroefd tegelijk door deze tekst:
“Ondertussen graven soldaten in Oekraïne loopgraven om zichzelf te beschermen. “
“Vaak stuiten ze daarbij op de skeletten van hun voorgangers uit de Tweede Wereldoorlog.”
Thomas Franke schrijft er over:
https://www.das-parlament.de/aussen/europa/graben-bis-zum-letzten-toten
Dit alles samen met onze reis om Hét licht op te zoeken langs de plekken waar van Gogh leefde in Arles en met name het Klooster saint remy de provence. Dat mijn dagboek en gereedschap daar in Arles gestolen wordt.
Niet wetende wie Anselm Kieffer was. En nu ik het zijn universum in Barjac heb ervaren.
En mijn reis ervaring door synagoges moskees paleizen en kerk. De Guernica en zijn eik.
Het eerste burgerdoel ooit al voor 2e wereldoorlog.
En deze met doordrenkte symbolistische nieuwjaarsgroet inmiddels met diagnose YOPD:
“En toen begon mijn linker hand uit zichzelf te dansen” En roep ik op, Altijd te blijven dansen, ook al is het in gedachten”
Waar staan wij nu. Daar gaat mijn expositiejaar over. “Loskommen” over de grens van het menselijke.
Over welke trots en kloof gaat het?
Ik wist al wat jij nu weet: Hete erwtensoep afdekken wordt op den duur zuur.
Anselm maakt mijn cirkel weer rond. “Verbinden wij hebben elkaar nodig”
En dan komt er duidelijkheid bij die verdieping over Sam van Deventer en Helena Kroller. En die ene vraag hoe hebben de schilderijen van Goghs de oorlog overleefd.